Terwijl het zonlicht onder het perspectief zakte en de lucht opnieuw schilderde met tinten oranje en roze, ontdekte ik mezelf op het aantrekkelijke eiland Curaçao, klaar om aan een reis te beginnen die mijn leven voor altijd zou veranderen. Deze kleine Caribische schat, genesteld in het zuidelijke deel van de Kleine Antillen, zou zeker mijn thuis zijn voor de volgende paar maanden, toen ik begon aan een onderwijservaring als geen ander.
Toen de dagen weken werden, en de weken Werken op Curacao maanden, werd mijn leservaring op Curaçao uiteindelijk meer dan alleen maar een werkervaring; het was een levensveranderende reis. Ik ontdekte dat het Caribische verlangen niet bepaald ideale kustlijnen en overtuigende handbomen was; het had te maken met het overvloedige scala aan samenlevingen, de initiatieven tot behoud en de echte warmte van individuen die van Curaçao een echt aparte locatie maakten.
Een van de hoogtepunten van mijn reis was de mogelijkheid om regionale vieringen en praktijken mee te maken. Elk gerecht was een kookreis en ik merkte dat ik genoot van smaken waar ik niet genoeg van kon krijgen.
Ik had ook de kans om getuige te zijn van de kracht en de besluitvaardigheid van de individuen in moeilijke tijden. Het eiland kreeg te maken met een groot aantal natuurlijke rampen, maar het gevoel van rust en de standvastige geest van de Curaçaoënaars waren echt motiverend.
Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao stelde niet teleur. Tijdens mijn trektocht door het Christoffel National Park kon ik mezelf onderdompelen in de gevarieerde en weelderige planten en dieren van het eiland, wat veel te maken had met de vlakke landschappen van mijn geboortestad.
De achtergrond en samenleving van Curaçao waren bovendien zeer interessant. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd.
De eerste paar weken waren snel van opwinding en verandering. Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao groter was dan alleen een bezoekerslocatie; het was een gebied waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke aantrekkingskracht op een uniforme en onderscheiden manier met elkaar verbonden waren. Door de dynamische tinten van de Nederlands geïnspireerde stijl, de dynamische ritmes van de buurtliedjes en de verrukkelijke geur van Caribisch eten leek het alsof ik daadwerkelijk op een ansichtkaart was beland.
Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao zelfs meer was dan alleen een reizigersbestemming; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke elegantie op een uniforme en onderscheidende manier met elkaar verbonden waren. Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de grondstoffenstad van Curaçao. Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te verkennen, en Curaçao was niet ontevreden. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd. Curaçao had mijn ogen geopend voor de elegantie van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen.
Curaçao had mijn ogen geopend voor de elegantie van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen. Mijn ervaring als docent bij een fellowship had niet alleen mijn perspectieven verruimd, maar had ook een blijvende stempel op mijn hart gedrukt, waardoor ik een trouwe supporter van betrouwbare toeristen werd en een enthousiaste vakantieganger die graag de verborgen schatten van de wereld wilde ontdekken. Toen ik thuis in het vliegtuig stapte, begreep ik dat mijn reis naar het Caribisch gebied eenvoudigweg het begin was van een leven vol expedities, ontdekkingen en verkenningen.
Het eiland was eigenlijk mijn tweede thuis geworden, en het afscheid nemen was slechts een van de meest bitterzoete minuten van mijn leven. Ik verliet Curaçao met een hart vol herinneringen, gloednieuwe relaties en een veel dieper begrip van de wereld. De lessen die ik meer heb geleerd over ecologisch behoud, multiculturalisme en de robuustheid van het gebied zijn mij feitelijk bijgebleven en hebben mijn kijk op het leven en mijn toekomstige ondernemingen gevormd.
Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Samen met mijn collega’s heb ik verschillende banen toegevoegd die bedoeld waren om het gevarieerde waterleven veilig te stellen, dat floreerde in het kristalheldere water van Curaçao.
De mensen op Curaçao waren enkele van de populairste en meest uitnodigende mensen die ik ooit eerder tevreden had gesteld. Hun gevoel van tevredenheid op hun eiland en hun enthousiasme om hun samenleving en praktijken met mij te delen, hebben een blijvende stempel op mijn hart gedrukt.